Ahmet Cemal 
GEÇMİŞ BİR DUA KİTABINDAN I
Nice yazsonlarında eylül yapraklarına gergeflediğiniz öyküleriniz tozlu bahçelerde unutuldu mu hiç? Sonbahar sürgünüdür gidişleriniz. Benekli kedilerin döktüğü sütlere en sessiz adımlarla basıp, kaç izle geçersiniz Sabahlardan birinde benim dediğiniz evlerden kendiliğinizden çıkmalısınız, vedasız ve kimseyi uyandırmadan. Anılarınızı yıpratabilirler. Ayağa takılabilecek ne varsa toplamalısınız ayrılmadan ve saklamadan kırık dökük sevgilerinizi köşe bucağa; bir gün bulup avuçlarında ısıtırlar diye beklemeden. Onları --bilin! -- şimdi yalnız eskicilerde satılan taş plakların en iç bulandıran cızırtılarıyla süpürgelik diplerine üfleyeceklerdir. Küf kokulu çekmecelerin bile çok görüldüğü anılarınız varsa eğer, şimdi kuşların havalanmadığı bahçelerde solmaya bırakınız.
